Ο άνθρωπος του Ωνάση ήταν ο πρίγκιπας Φεϊζάλ. Και ενώ η συμφωνία μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ωνάση προχωρούσε παρά τις λυσσώδεις αντιδράσεις, η CIA οργάνωσε μια συνωμοσία για την δολοφονία του Έλληνα εφοπλιστή με την βοήθεια του Σταύρου Νιάρχου…!!!!.....
Ουάσιγκτον, 17 Δεκεμβρίου 1953.
Στην απέναντι όχθη του ποταμού Πότομακ (Ουάσιγκτον) ένας κομψός άντρας με καστανά μαλλιά, γύρω στα τριανταπέντε διέσχισε γοργά την αίθουσα αναμονής του Εθνικού Αεροδρομίου και κατέβηκε τη σκάλα που οδηγεί στην πύλη επιβίβασης της αεροπορικής εταιρίας «Ιστερν Αιρλάινς». Σταμάτησε στις θυρίδες των φυλασσομένων αποσκευών και διάλεξε μία στην τύχη. Έρριξε μέσα ένα μικρό λευκό φάκελλο, έβαλε δύο δεκάρικα στη σχισμή και πήρε το κλειδί. Μετά άνοιξε μια άλλη θυρίδα και άφησε μέσα μια παραφουσκωμένη σακούλα του σούπερ μάρκετ. Περιείχε μια ξανθιά περούκα κι ένα άνορακ (αδιάβροχο). Αυτή τη φορά δεν έβαλε το κλειδί. Ανέβηκε πάλι, διέσχισε την αίθουσα και πήγε στα τηλέφωνα. Σχημάτισε έναν αριθμό. Μόλις πήρε γραμμή, μουρμούρισε στο ακουστικό μόνον δύο λέξεις- στοιχεία του κλειδιού που κρατούσε μπροστά του: « Κ-802» είπε. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα έτρεχε προς την πύλη της «Ιστερν Αιρλάινς» για να προλάβει το αεροπλάνο των 8:00 για τη Νέα Υόρκη.
Ο παραλήπτης του τηλεφωνήματος σημείωσε προσεκτικά τα στοιχεία «Κ-802» σε ένα χαρτάκι που πάνω του ήταν γραμμένο το τηλέφωνο 202-457-1414. ήταν το ΚΕΝΤΡΟ του Λευκού Οίκου. Έβαλε το χαρτί στην τσέπη του παλτού του και βγήκε από τον τηλεφωνικό θάλαμο για να ανακατευθεί με το πλήθος του σταθμού Πενσυλβάνιας, της Νέας Υόρκης. Πρέπει να πλησίαζε τα σαράντα. Είχε παχύ πρόσωπο και παχύ μουστάκι.
Διέσχισε γοργά την αίθουσα αναμονής, ανέβηκε την σκάλα και βγήκε στο δρόμο, στο κρύο. Λίγο αργότερα βρισκόταν στη γωνία της 42ης Οδού, στην άκρη της πλατείας των «Τάιμς», κι απελάμβανε άλλη μια φορά τον κατακλυσμό από τα φώτα που τόσο τον είχαν εντυπωσιάσει…..
18 Δεκεμβρίου 1953. Ώρα 10:00 το βράδυ.
Αίθουσα ανταλλαγών. Σιδηροδρομικός σταθμός Friedrichstrasse στο Ανατολικό Βερολίνο. Τρείς βλοσυροί άντρες στέκονταν λίγα μέτρα μακριά από το αυτόματο γραφείο αποσκευών, που είχε τοποθετηθεί ακριβώς μπροστά στις θυρίδες που χώρισαν τα δύο μέρη της παλιάς γερμανικής πρωτεύουσας.Οι τρείς είναι αξιωματικοί της ανατολικογερμανικής ΚΥΠ και έχουν ανάμεσά τους έναν τέταρτο άντρα, σαράντα δύο περίπου ετών. Φοράει στρατιωτικό τζάκετ με σηκωμένο γιακά, ενώ στον ώμο του κρέμεται ανέμελα ο στρατιωτικός του σάκος.
Σε ένα λεπτό περίπου, φάνηκαν από το δυτικό τομέα της πόλης να περπατούν ήσυχα τρείς επίσης άντρες. Μόλις έφτασαν κοντά στο αυτόματο γραφείο αποσκευών, σταμάτησαν σχεδόν απότομα. Άφησαν ένα νέο ξανθό άντρα να προχωρήσει αργά προς το μέρος των Ανατολικογερμανών. Δευτερόλεπτα αργότερα ξεκινούσε και ο άντρας με το τζάκετ, κατευθυνόμενος με αργά βήματα προς το δυτικό τομέα.
Κάποια στιγμή οι δύο άντρες συναντήθηκαν κοντά στο αυτόματο γραφείο αποσκευών. Μερικά δευτερόλεπτα ακόμη και οι δύο άντρες έφτασαν ο καθένας στον προορισμό του…..
Η ανταλλαγή των πρακτόρων είχε γίνει. Πάλι με αργές κινήσεις μπήκαν στα αυτοκίνητα που περίμεναν και ξεκίνησαν παίρνοντας η κάθε ομάδα την αντίθετη κατεύθυνση. Τον άντρα με το στρατιωτικό τζάκετ τον οδήγησαν κατ’ αρχήν στο αεροδρόμιο και τον επιβίβασαν σ’ ένα στρατιωτικό αεροπλάνο που ξεκίνησε αμέσως, με προορισμό το Βισμπάντεν της ΔΥΤΙΚΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ. Πρίν την επιβίβαση ο επί κεφαλής του παρέδωσε ένα φάκελλο……
Κάποτε ο ΛΟΧΙΑΣ Τζων Κάντις (Ελληνοαμερικανός, Γιάννης Κανταράκης στην πραγματικότητα) άνοιξε το φάκελλο. Υπήρχε μια δακτυλογραφημένη σελίδα με οδηγίες και μια φωτογραφία ενός πολύ γνωστού ανθρώπου: Του Εφοπλιστή ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΩΝΑΣΗ!..... Αυτόν έπρεπε να σκοτώσει ο λοχίας Τζων Κάντις τις επόμενες 48 ώρες…..
Ο εφοπλιστής θα έφτανε την επόμενη στο ΜΟΝΑΚΟ. Θα διέμενε με τη συζυγό του Τίνα στο ξενοδοχείο «Οτέλ ντε Παρί» στο Μόντε Κάρλο. Εκεί ο Κάντις θα έπρεπε να πυροβολήσει και να σκοτώσει τον ΩΝΑΣΗ με το όπλο που θα του παρέδιδαν στη ΒΑΣΗ του ΒΙΣΜΠΑΝΤΕΝ ………της Γερμανίας…
Ήταν μεσάνυχτα όταν ο Κάντις έφτασε στον προορισμό του. Ξάπλωσε στο κρεββάτι που του υπέδειξαν και κοιμήθηκε γρήγορα. Την επομένη πέταξε από το αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης για το Παρίσι και από εκεί για το Μόντε Κάρλο. Κατευθύνθηκε σε μια ακατοίκητη Βίλα που είχε ενοικιαστεί από έναν άλλο ΕΛΛΗΝΑ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ, τον ΣΤΑΥΡΟ ΝΙΑΡΧΟ, αλλά αυτός είχε προτιμήσει να περάσει τα Χριστούγγενα στον Σαιν Μόριτς κάνοντας σκί!.......................
ΗΤΑΝ Ο ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΗΣ CIA ΡΟΜΠΕΡΤ ΜΕΪΧΙΟΥ και ο παχύς άντρας με το παχύ μουστάκι…. Ήταν ο πράκτορας του FBI Τζέρεμι Ίστμαν. Οι δύο άντρες είχαν έρθει για να βοηθήσουν τον Κάντις επίσημα…. Δηλαδή να κάνουν για λογαριασμό του την ανίχνευση των χώρων που θα εκινείτο ο στόχος (ΩΝΑΣΗΣ), τις συνήθειες του, τις εξόδους του, τους άντρες που τον φύλαγαν, καθώς και να προετοιμάσουν τον δρόμο διαφυγής του Κάντις .
Στην πραγματικότητα όμως ο Μέιχιου, είχε εντολή από τον διευθυντή Συγκαλυμμένων Επιχειρήσεων της CIA, μόλις ο Κάντις πυροβολούσε τον εφοπλιστή να ΣΚΟΤΩΝΕ το λοχία Κάντις επί τόπου……
Έτσι τίποτε και κανείς δεν θα μπορούσε να συνδέσει την υπηρεσία με την δολοφονία του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΩΝΑΣΗ…
Ο Κάντις ήταν ένας άνθρωπος που είχε έρθει κυριολεκτικά από το πουθενά. Πριν χρόνια οι Ανατολικογερμανοί τον είχαν συλλάβει με την κατηγορία της κατασκοπείας. Τώρα ανταλλάχθηκε, αλλά αυτό δεν φαινόταν πουθενά. Συγγενείς στην Αμερική δεν είχε για να τον αναζητήσουν…. Μια φιλενάδα που είχε πριν συλληφθεί, σκοτώθηκε σε «τροχαίο» ατύχημα…… Πριν 24 ώρες….. ΟΛΑ ΤΥΧΑΙΑ;
Το διαβατήριο ήταν πλαστό, γαλλικής προέλευσης….. Έτσι θα φαινόταν με την πλέον γόνιμη φαντασία, ότι ήταν κάποιο ελληνικό ξεκαθάρισμα…. Ή ότι, δήποτε άλλο εκτός από ανάμειξη των ΗΠΑ στην δολοφονία του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΩΝΑΣΗ……
Συνεχίζεται.